Bronek z Obidzy Kozieński – Woskowe powroty

Woskowe powroty

Przelej wosk, a kto wie, a może?

Uda ci się wyłowić mnie z wody.

Potem krzyżyk związany z jałowca,

połam, spal, abym na dnie już więcej nie został.

Przelej wosk, a jeżeli coś złe wyjdzie z tego

i nie ujrzysz tam żadnej nadziei,

to mi przywiąż kowadło u szyi,

albo wylej jak dziecko z kąpielą.

Wiersz z tomiku „Strefa ciszy” Kraków 2014